विगतमा विभिन्न नेताहरू चर्चको कार्यक्रममा सहभागी भएका थिए भनेर गलत कुराको दृष्टान्त दिंदै त्यसलाई दोहोर्‍याउनु क्षम्य हुन सक्दैन।

समाज स्वयंले सुरक्षा र न्यायको अनुभूति नगर्दासम्म सामाजिक सुरक्षाका कार्यक्रम र समृद्धिका नारा अर्थपूर्ण बन्न सक्दैनन्।

यसपालि शीतलनिवासको दशैंको टीकामाथि गरम टिप्पणीहरू भए। राष्ट्रपतिबाट शासन र सत्तामा रहेकादेखि सर्वसाधारणसम्मले एउटा परम्पराको रूपमा टीका ग्रहण गर्दै आएका छन्।

मुस्ताङलाई एउटा ‘केस स्टडी’ मान्ने हो भने आगामी भ्रमण वर्ष एउटा ठूलो चुनौती हो। किनकि, पर्यटकको संख्या अनुरूप पूर्वाधार तयार भएको छैन।

शेखर खरेल
राजदरबारको दशैंको विशेष उल्लासपूर्ण दिन टीकाको हुन्थ्यो। धनुषा बैठकमा टीका कार्यक्रम चलिरहँदा दरबार परिसरमा सेनाको सांगीतिक टुकडीले मालश्री र मंगलधुन बजाइरहेको हुन्थ्यो।

माधवकुमार नेपाल सहित सत्तापक्षका नेताहरू आफ्नै दलको सरकारमाथि जाइलाग्दा प्रम ओलीको प्रतिक्रिया के हुने हो, प्रतीक्षाको विषय बनेको छ।

गाँजालाई वैधानिक गर्नुपर्छ भन्ने विश्वव्यापी बहस चलिरहेको बेला हामीले यसको जोखिम आकलन गर्दै पर्याप्त वैचारिक मन्थन गर्नु आवश्यक छ।

प्रयोग र उपयोगको राजनीतिमा खारिएका पुष्पकमल दाहालको ‘अवसरवादिता’ केपी शर्मा ओलीसँगको सत्ता साझेदारीमा जुनसुकै बेला खुलेर आउन सक्छ ।

हिजो ‘राजकीय’ उपसर्ग लागेर नेपाल राजकीय प्रज्ञा प्रतिष्ठान बनेको थियो । अब कतै ‘सरकारी माक्र्सवाद’ हाबी भएर नयाँ तीन प्रतिष्ठानका अगाडि ‘अखिल’ थपिने त होइन ?

शासकीय व्यवहारकै कारण निराश बन्दै गएका जनताको आक्रोश विस्फोट हुन नदिन प्रधानमन्त्री ओलीको तत्काल अग्रसरता अपेक्षित छ ।

खास ‘डेलिभरी’ र ‘स्टेटक्राफ्ट’ प्रतीक्षाकै विषय रहे पनि मितव्ययिता केन्द्रित पाकिस्तानी प्रम इमरान खानको कदम नेपाली राजनीतिका लागि सिकाइको स्रोत बन्न सक्छ । 

शासक परिवारमा जन्मिएका भरतशमशेर कुलीनतन्त्र र शासक विरुद्ध सधैं जाइलागे । धर्मनिन्दक उनी जीवनका अन्तिम दिनहरूमा सन्तुष्ट देखिन्थे ।