कलंकी–कोटेश्वर चक्रपथ विस्तारका क्रममा महालक्ष्मीस्थानदेखि बालकुमारीसम्म निर्माण सम्पन्न भएको चौडा सडकमा गाडी हुँइकिन थालेपछि त्यत्रो चौडा सडकमा स्थानीय पैदल यात्रीलाई बाटो काट्न खतरा हुन पुग्यो ।

सामाजिक सञ्जाल र विशेषगरी ट्वीटरमा चिन्ता पोख्ने क्रम शुरु भयो, यसले अनलाइन र अन्य मिडियालाई तान्यो, राम्रै बहस भयो ।  कसरी ट्वीटमार्फत जनसरोकारको सामाजिक विषय उठान हुन्छ, को कति पानीमा छ, देख्ने मौका मिल्यो ।

संघीय संसद्को निर्वाचनपश्चात् जनादेश अनुसार राष्ट्रिय सरकार बनाउन भइरहेको अलमलमा पनि स्थानीय सरकारलाई कमजोर बनाउने चलखेललाई समय मिलेको छ ।
...
हालैको राजश्व बाँडफाँड सम्बन्धी कानून, कर्मचारी समायोजन ऐन, सहकारी कानून संशोधन, शिक्षा ऐन संशोधन आदिले संघीयता तथा स्थानीय सरकारको अधिकारमाथि खेलबाड गरेका छन् ।

- कनकमणि दीक्षित

संसारले मिस हलीलाई आज ‘हिमालयन क्रोनिक्लर’ भनेर चिन्छ । तर उनी आधुनिक नेपाली राजनीतिको प्रत्यक्षदर्शी र ‘आँखोदेखा’ संवाददाता पनि थिइन् ।

नेपालमा रेलको सपना फेरि देख्न थालिएको छ । जताततै रेलमार्ग जोड्न नेता–पार्टी तल्लीन छन् ।  कल्पना र सपनाको एउटा कुरा । तर, विपनामा भने हामीसँग दुइटा रेल लाइन थिए, उही जनकपुर–जयनगर र अमलेखगञ्ज–रक्सौल ।

वागमतीमा नुहाउन काठमाडौंवासी मधेश झर्दा हुन्छ।

हिमाली शृंखला अरु कसैसँग नभएको अजब–गजबको सम्पत्ति हो– हिमाल, पहाड र तराई–मधेशका नागरिकको।

सबै भन्छन्– सामाजिक सञ्जाल तथा विद्युतीय सञ्चारले छापाको ठाउँ ओगट्यो । हुन पनि, धेरै हदसम्म समाचार बनाउने, पेश गर्ने र पचाउने प्रक्रियामा गत पाँच–सात वर्षमा ठूलो फेरबदल आएको छ, समुद्रपारजस्तै दक्षिणएशिया र नेपालमा ।

२००० वर्षसम्म यी स्तूप यस्तै रहे, तर १५–२० वर्षयता त्यो प्राचीन आकार तथा भौगोलिक परिवेश ध्वस्त पार्न हामी सफल भयौं ।

समृद्धिको कुरा सबै गर्दछन् र नेपालमा यो सजिलै सम्भव पनि छ । प्राकृतिक स्रोत तथा मानव स्रोतमा धनी नेपाललाई आर्थिक फड्को मार्नका लागि भने ‘लोकतान्त्रिक स्थिरता’ अपरिहार्य छ ।

पर्यटनको लागि यती जस्तो प्राणी भएको राम्रो, तर विज्ञान काल्पनिक भन्छ । चित्त बुझाउनु बाहेक विकल्प छैन ।

भूकम्पबाट भत्किएका मठमन्दिरको पुनःनिर्माणमा जति ढिलाइ गर्‍यो, उत्ति नै गैर–भौतिक सम्पदा लोप हुँदै जानेछन्– पूजा, नाच, जात्रा, मेला सबै । अनि लोप हुँदै जानेछन् यी सबैसँग सम्बन्धित ध्वनि, सुवास, स्वाद, दृश्य र औंलाको ‘टच्’ पनि ।

बन्दीपुर वरिपरिका पहाडको विशेष आकार छ, हात्ती जस्तो भनौं । त्यसको आफ्नै आकर्षण छ । बजारको एकापट्टि हिमालै हिमाल हेर्दै लञ्च खान पाइन्छ भने अर्कोपट्टि महाभारत लेकको पत्रपत्र नियाल्दै डिनर ।